نمایشگاه نوزدهم و وظیفه ما

یکی از دغدغه های این روز فعالان چاپ و بسته بندی کشور برپایی نوزدهمین نمایشگاه بین المللی است که روزهای پایانی آذر در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برپا می شود. نمایشگاه صنعتی برای هر صنف نماد فعالیت ها و برنامه های به سرانجام رسیده و برنامه ریزی شده از یکسو و ارائه تازه ترین دست آوردهای حوزه خود از سوی دیگر است. نمایشگاه در واقع عرصه ای برای نمایش داشته های یکسال گذشته صنف چاپ وبسته بندی و کسب تجربه و راهکار و از همه مهمتر برنامه ریزی برای یکسال دیگر است.

نمایشگاه چاپ و بسته بندی هم از این قاعده کلی مستثنا نیست. این نمایشگاه اگرچه در طول همه سال های برپایی خود تجربیات فراوان و ارزشمندی به دست آورده و تجربیات بسیار دیگری پیش روی دارد اما به دلیل گسست و نبود مدیریت واحد از انباشت این تجربیات استفاده بهینه ای نکرده و چون نمایشگاهی که تازه قدم به عرصه گذاشته هر سال به تجربه تجربیات گذشته می پردازد. این امر در دو سو به زیان صنعت چاپ است: سویه نخست این که برای هر کدام از فعالان که زمانی را به حضور در نمایشگاه اختصاص می دهند آنچنان که باید مثمر ثمر نخواهد بود. در این زمینه حضور فعالان به جای مذاکره و رایزنی برای فروش محصولات و مبادله تجربیات به حضور صرف در نمایشگاه خلاصه می شود. مثل معروف آمده ایم که آمده باشیم گویای همین حضور است. سویه دیگر این که این تک روی ها و زندگی و کار در شرایط جزیره ای به سود کلی صنعت چاپ هم نخواهد بود. برپایی نمایشگاه آن هم در سطح بین المللی زمانی مفید خواهد بود که با ارتقاء و اعتلای صنعت منجر شود؛ و گرنه نشستن درون یک غرفه و دیدن کسانی که هر روزه و هر ساله می بینیم دردی از صنعت دوا نخواهد کرد.

این امر البته مستلزم حضور همه بزرگان صنعت چاپ کشور در این گردهمایی سالانه است. در این همایش – اگر با نگاه ملی دیده شود- لازم است تا مسائل ومشکلاتی که صنعت در طول یکسال گذشته با آن روبرو بوده در میزگردها و سمینارها و نشست ها طرح وبررسی شود و مسائل و مشکلات پیش رو برای یکسال دیگر شناسایی و بررسی شود تا علاوه بر کمک به رفع مشکلات پیشین، برای مشکلات آینده آمادگی و توانایی مدیریت در فعالان بوجود آید.

کارکرد و کارویژه نمایشگاه یکی ، همین مساله است و لازم است گروه های پژوهشی از پیش از نمایشگاه برای این امر برنامه ریزی کنند و در طول نمایشگاه به آن جامه عمل بپوشانند. این امر در زمره وظایف اتحادیه ها و نهاده های صنفی صنعت چاپ است تا به فعالان تحت پوشش خود کمک کنند تا در کنار رفع مشکلات فردی، به ارتقاء صنعت هم کمک کنند.

صد البته بسیاری از فعالان و اعضای اتحادیه ها با این استدلال که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی صنعت چاپ باید وارد این فعالیت ها شود و این گونه کارها توسط ان وزارتخانه صوزت گیرد، شانه از مسئولیت خود خالی می کنند و همه چیز را حوالت می دهند به جایی که به دلیل ساختار نا مناسب خود درگیر مسائل خود است و از عهده مشکلات صنف بر نمی آید.

قدر مسلم غیرت صنفی و همیت گروهی می تواند بسیاری از این مشکلات را برطرف کند اما این امر نافی حضور وپشتیبانی متولیان دولتی هم نیست. چه در این زمینه بخش دولتی به دلیل داشتن بودجه و وظیفه مشخص باید د راین عرصه حضور داشته باشد و از فعالیت های صنفی حمایت کند. اما تکلیف خود فعالان هم روشن است و باید برای رفع مشکلات خود،آستین همت بالا بزنند و تا آنجا که ممکن است به رفع آن اقدام کنند و از مسئولان دولتی هم انتظار معجزه نداشته باشند.

به هر حال نمایشگاه نوزدهم هم همچون همه برنامه های دیگر صنعت چاپ برگزار می شود و به پایان می رسد و آنچه می ماند صنعتی است که باید شکوفا شود و تنها راه شکوفایی هم از درون صنف چاپ و بسته بندی می گذرد.

منبع: اخبار چاپ