کاربرد نانو کامپوزیت ها در صنایع بسته بندی و مواد

بسته بندی مواد غذایی از عمده ترین کاربردهای فناوری نانو در مبحث غذاست. فناوری نانو امیدهای بسیاری برای دستیابی به بسته بندی مواد غذایی با قابلیت های ایمنی و نگهداری بیشتر و در نهایت غذای سالم تر ایجاد می کند.

بازار چاپ، هدف از بسته بندی مواد غذایی جلوگیری از فساد باکتری ها و از دست رفتن مواد مغذی و در نتیجه افزایش مدت زمان ماندگاری آن ها است.

نانو کامپوزیت های پلیمری کلید دستیابی به پیشرفت های آینده بسته بندی های قابل انعطاف هوشمند و فعال هستند.

بسته بندی مواد غذایی راه کاری حیاتی برای تضمین ایمنی آن ها است. فیلم های پلیمری نفتی به دلیل قابلیت شکل پذیری آسان ، قیمت ارزان ، سبکی ، مقاومت شیمیایی بالا ، تنوع خواص فیزیکی ، قابلیت درزبندی به وسیله حرارت ، چاپ پذیری خوب و فرایند تولید آسان به طور گسترده در صنایع بسته بندی مورد استفاده قرار می گیرند.

با این حال با توجه به رشد روز افزون جمعیت و نیاز به حفظ منابع برای نسل های آینده در سال های اخیر پژوهشگران به دنبال راه کارهایی جدید برای بسته بندی مواد غذایی بوده اند.

فناوری نانو از جمله این راه کارهاست. این فناوری می تواند موجب بهبود بسته بندی مواد غذایی و قابلیت های آن ها شود و در نتیجه حصول اطمینان از ایمنی مواد غذایی و حمایت از مصرف کننده را در پی داشته باشد.

نانو ذرات به ذراتی اطلاق می شود که حداقل در یک بعد دارای ابعادی کمتر از 100 نانو متر (یک نانومتر یک میلیاردم متر است) باشد.

محمدحسین عزیزی دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس می گوید: این گونه ذرات باعث افزایش خواص بازدارنده (مکانیکی ، حرارتی ، شیمیایی و میکروبی) ، بهبود خواص مکانیکی و مقاومت در برابر گرما ، توسعه فعالیت ضد میکروبی و سطوح ضد قارچ و تغییرات بیوشیمیایی می شوند.

عزیزی با اشاره به این که این پلیمرها در فراینده های مختلف غذایی استفاده می شوند ، گفت: از این پلیمرها در طراحی ، فراوری و تولید مواد غذایی استفاده می شود و در بسته بندی طیف گسترده ای از مواد غذایی کاربرد دارند.

وی می افزاید: پلیمرهای نانو متشکل از ذراتی در اندازه نانو هستند و به سه دسته نانو پلیمرهای پیشرفته ، نانو پلیمرهای فعال و نانو پلیمرهای باهوش تقسیم می شوند.

نانو ذراتی که در نانو پلیمرهای پیشرفته به کار می روند سبب افزایش انعطاف پذیری ، افزایش ممانعت از ورود و خروج گازها و افزایش پایداری رطوبتی و حرارتی پلیمرهای تشکیل شده از آن ها می شوند.

به گفته عزیزی ، بسته بندی های مواد غذایی با غذا و محیط اطراف ارتباط برقرار می کند و نقشی پویا و فعال در حفظ مواد غذایی دارند. در بسته بندی های فعال از یک سری جاذب ها و رها سازها استفاده می شود. این بسته بندی ها نسبت به شرایط داخل بسته تغییرات فعالانه ای ایجاد می کند که به افزایش عمر محصول ، بهبود ایمنی و خواص حسی و حفظ کیفیت محصول در مدت زمان نگهداری منجر می شود.

با بودن نانو حسگرهای هوشمند در ماتریس پلیمری (بستر پلیمری) می توانیم از شرایط ماده غذایی بسته بندی شده و محیط داخل بسته بندی آگاه شویم. این نوع نانو حسگرها در برابر تغییرات محیطی (درجه حرارت ، رطوبت و سطح اکسیژن موجود) و عوامل میکروبی و پاتوژنی واکنش نشان می دهند. برای مثال ، نشان گرهای حرارتی و زمانی که نشان دهنده درجه حرارت نگهداری و تاریخ انقضاء هستند باعث آگاهی مصرف کننده و تولید کننده از شرایط ماده غذایی و بسته بندی می شوند.

در نتیجه در مصرف کننده اعتماد ایجاد می شود و تولید کننده را قادر به شناسایی نقاط ضعف خواهد بود.

انتهای پیام/

منبع: papna.ir